De Korbacher familie Imthorn

De oudste naamdrager

De oudste naamdrager is Hermann Im Thorn. Hij is ca. 1490 geboren en is in 1519 burger van de stad Korbach en ook raadslid van die stad. Hij trouwt voor de 1e keer in 1519 met Else (Elseba) waarvan de achternaam niet bekend is en voor de 2e keer in 1541 met Cune ook haar achternaam is niet bekend. In 1538 is hij een van de directeuren van het ziekenhuis te Korbach. De volgende feiten zijn over Hermann Imthorn bekend:

  • Op 13 juni 1519 kopen Hermann in dem Thorne en zijn vrouw Else de erfvrije hof te Lelbach van Peter von Bylstein, burger uit Korbach en diens vrouw Else (zie de afbeelding van de akte op de Introductie/home pagina). Zij kopen dat jaar ook een Achtwerk Holz van Kunne Hacken, weduwe van Hans Hacken, en haar zoon Sivert.
  • Op 7.2.1530, op 14.2.1530 en op 6.12.1535 wordt Hermann Im Thorn als getuige bij verkopen opgevoerd.
  • Op 16.2.1538 verkoopt Joan Broibach, mijnwerker, zijn tienden van Korbach in Ermechusen (Ermighausen) aan de directie van het ziekenhuis in Korbach voor 400 Rijnse gouden guldens met toestemming van de burgemeester en de raad. De directie van het ziekenhuis bestaat uit : George Loshen, Hans Hotwelker en Hermann in dem Thorne.
  • Hermann im Thorne en zijn vrouw Cune verkopen het hof te Lelbach op 14.2.1541 aan Michel Feupe, burger uit Korbach en diens vrouw Anne.
  • In een akte/oorkonde van het klooster Volkhardingshausen van 15.6.1542 wordt Hermann im Torne als lid van de raad van Korbach genoemd.

 

Akte van het klooster Volkhardinghausen
Akte van het klooster Volkhardinghausen van 15.06.1542 waarin Hermann im Torne als raadslid van de stad Korbach wordt genoemd. (Hessisches Staatsarchiv Marburg, Waldecker Urkunden [Urk 85]
  • In 1542 verkoopt Hermann im Torne het landgoed op de Wechteler bij Rhena aan Henrich uff der Embde en zijn neef voor 20 Korbachse guldens (Mein Waldeck 23, 1961 en Waldecker Urkunde [85] Nr. 3640 a).
  • Op 30.5.1546 krijgen Michaël Vöpel, Kurts zoon en zijn zuster Gertrud een Achtwerk in de Berndorfer Marke te leen hetgeen tot dan Hermann im Torne, burger in Korbach te leen had (Waldecker Urkunden, StA. Marburg).
Zicht op de (Bernhofer) Marke te Korbach
Zicht op de (Bernhofer) Marke te Korbach
  • 6.12.1548 en 31.12.1563 is hij opnieuw getuige bij een verkoop. Bij de laatste verkoop gaat het om een halve morgen land in Altenfeld bij de landweer. Dit stuk land ligt tussen de landerijen van Beene en het stuk land genaamd Torn dat door Hermann wordt gebruikt.
Deel van de kadastrale kaart van de gemeente Korbach in 1855. Hier worden Die Landwehr (de landweer) en het veld Im alten Felde (Im Altenfeld) getoond.
Google kaartje
Google kaartje met Korbach, Berndorf, Am Thoren, Im Alten Felde en de landweer (Die Landwehr)

Nakomelingen van Hermann Imthorn

Er zijn weinig gegevens bekend van de kinderen van Hermann en Else of Cune. Alleen dat zij een zoon hebben: Bernd Im Torne. Van Bernd zijn weinig gegevens bekend alleen dat hij ca. 1518 te Korbach is geboren en een zoon heeft die in 1540 is geboren te Korbach. Deze zoon heeft de volgende kinderen:

  • Hermann (geboren 1566 en overleden 7.1.1627 te Korbach als vroom man)
  • Johann
  • Conrad (geboren 1570 en overleden 1637) Hij werd in 1595 burger van Korbach en trouwt op 29.6.1604 met Anna Hampe (dochter van een rentmeester). Zij verkopen hun stuk bos (Holzgehege) tussen de Sunder en de Kudenberg op 18.2.1618.

Conrad en Anna krijgen acht kinderen:

  • Johannes (gedoopt 18.11.1606 te Korbach). Johannes is de stamvader van de Wolfhagener familie Imthorn. Zie het hoofdstuk “17e eeuw”.
  • Cunrad (gedoopt 2.4.1609 en begraven 11.6.1609 te Korbach).
  • Conrad (Jacob?) (gedoopt 21.9.1610 en begraven 16.4.1611 te Korbach) Hij overleed aan de pest.
  • … (begraven 5.5.1611 te Korbach) overleden aan de pest.
  • Christina (gedoopt 27.4.1612 en begraven 17.7.1615 te Korbach).
  • Anna (gedoopt 1.1.1614 te Korbach).
  • Cristian (gedoopt 12.1.1617 te Korbach) Hij wordt op 3.9.1649 burger van Korbach.
  • Christoffel (gedoopt op 27.8.1619 te Korbach) en wordt op 14.4.1651 burger van Korbach. In 1651 trouwt hij met Elisabeth Scheven uit Sachsenhausen. Het echtpaar verkoopt op 8.2.1660 een hoeveelheid hout (Achtwerk Holz) aan rentmeester Judenherzog. Bij de grote brand van 7.5.1664 verliezen ze een huis en nieuwe schuur in de Altstadt (het oude deel van de stad) en een oude schuur in de Neustadt (het nieuwe deel van de stad). Het huis bezat het brouw- en bottelrecht, had een verzekeringswaarde van 175 taler en was 11,9 bij 13,8 meter groot.

Christoffel en Elisabeth krijgen vier kinderen:

  • Emerentia (geboren 1653 en begraven op 22.4.1727 te Korbach). Zij trouwt op 15.11.1683 met Michael Friessleben die op 12.10.1669 burger van Korbach werd. Hij is de eigenaar/waard van het hotel-restaurant “Stern” aan de Marktplatz 4 te Korbach.
  • Anna Catharina (geboren 1661 en begraven 14.1.1716 te Korbach) Zij trouwt op 3.2.1686 met Johann Christian Berthold. Zij woonden van 1699 tot 1744 aan de Heumarkt nummer 3.
  • Maria Magdalena (geboren 1668 en begraven 20.1.1730 te Korbach), Zij trouwt op 18.5.1690 met George Nelendorf
  • Conrad (gedoopt 29.1.1623 te Korbach).

 

Korbach Marktplatz
Korbach, Marktplatz 4

 

Historische ontwikkelingen 15e en 16e eeuw

Het Hanze Verbond

Duitsland bestaat in deze periode uit 350 staatjes er is geen hoofdstad, wetgeving en geen centraal bestuur. Op het gebied van de handel is het ontstaan van de Duitse Hanzesteden van belang. De Duitse Hanze wordt voor het eerst genoemd in een oorkonde van koning Magnus van Zweden (1343). Zij ontstond met Lübeck als centrum in de tweede helft de 12de eeuw als groepering van kooplieden uit Noord-Duitse steden. In haar bloeitijd (14de-15de eeuw) omvatte de Hanze meer dan 150 steden, waarvan Lübeck de invloedrijkste was. Het doel van de Hanze was haar kooplieden in den vreemde te beschermen en haar handelsactiviteit uit te breiden. In de Nederlanden behoorden o.a. Groningen, Deventer, Zwolle, Kampen, Staveren, Zutphen, Arnhem, Harderwijk en Dinant tot de Hanze. Het verval trad in tijdens de 15de eeuw toen het aandeel van de concurrenten, in het bijzonder de Hollanders en de Zuid-Duitsers, in het nochtans groeiende handelsverkeer steeds groter werd en het handelsmonopolie van de Hanze geleidelijk verdween.

Opkomst Reformatie

De belangrijkste ontwikkeling in deze periode is de opkomst van de Reformatie. In 1517 spijkert Maarten Luther zijn 95 stellingen op de deur van de slotkapel te Wittenberg. De roep om veranderingen in de Duitse samenleving was rond 1500 erg groot geworden. De paus kon nog steeds grote macht uitoefenen. Grote delen van de bevolking vestigden hun hoop op de veranderingen die de kerkhervorming met zich mee zou kunnen brengen. Onder hen waren de boeren die zich hoopten te bevrijden van de lokale heersers en ook de stadsbevolking zag voor zichzelf meer invloed en vrijheid in de toekomst. Veel vorsten gingen over tot het protestantisme om hun positie te verstevigen zodat de Reformatie eigenlijk niet veel meer werd dan een strijd om de macht. Keizer Karel de V wist tijdens zijn regering (1519-1556) succesvol op te treden tegen het protestantisme. Hij zag echter wel in dat een aantal ontwikkelingen niet meer was tegen te houden. Op 25 september 1555 sloot hij te Augsburg vrede met de protestantse vorsten. In deze “Religionsfrieden” werd bepaald dat in het Duitse Rijk twee godsdiensten naast elkaar zouden bestaan. De lokale vorsten mochten de godsdienst in hun gebied bepalen. In Midden-Duitsland is die verdeling nog steeds zichtbaar in de religieuze samenstelling van de bevolking. De gebieden van de bisdommen bleven natuurlijk katholiek maar de graven van Hessen, de Mark en Nassau bepaalden dat hun territorium protestant zou worden.

plaatje Korbach 1605
Korbach eind 16e eeuw

Korbach en omgeving

Korbach ligt in het Waldecker Land. Het gebied bestaat uit een aantal graafschappen. De Hessische landgraven heersten al ruim een eeuw over de Waldecker graafschappen. Door een verdrag uit 1438 was dit opnieuw bevestigd. Ook onder landgraaf Wilhelm IV (de Wijze) en landgraaf Lodewijk IV (Ludwig von Oberhessen) werd deze heerschappij als onomstreden beschouwd. Bij de dood van Filips I de Grootmoedige in 1567 werd Hessen onder zijn vier zoons verdeeld: Willem IV kreeg de helft van het land met de stad Kassel, Lodewijk IV een vierde met de stad Marburg, Filips II een achtste met Rheinfels, George I een ander achtste met de stad Darmstadt. Daar Filips II in 1583 en Lodewijk IV in 1604 kinderloos overleden bleven alleen de hoofdlijnen Hessen-Darmstadt (Lodewijk IV) en Hessen-Kassel (Wilhelm IV) bestaan. Als in 1592 Wilhelm IV overlijdt wordt landgraaf Maurits (Moritz) zijn opvolger.

Voor het eerst in 1469 wordt Korbach in een lijst van Duitse Hanzesteden genoemd.